Stereotypy w wychowywaniu dzieci

https://www.blog.mojra.pl/post/571

 

Dzisiejsi rodzice, zwłaszcza matki, zmagają się z różnymi nieproszonymi poradami dotyczącymi wychowywania swoich dzieci, praktycznie od momentu narodzin dziecka. Nieproszona rada zaczyna się nawet podczas ciąży, jak na przykład "teraz musisz jeść dla dwóch", i tak dalej. Sama ciąża jest wyzwaniem, gdy kobieta przygotowuje się do roli matki, z dzieckiem rosnącym pod jej sercem, a takie rady często nie są zbyt przyjemne. Ponadto w dzisiejszych czasach mamy dostęp do internetu, a informacje na temat neurologii emocjonalnych potrzeb dzieci są tak obfite, że naprawdę trudno się w tym wszystkim odnaleźć.


Niechciane rady dotyczące wychowywania pojawiają się jednak niemal natychmiast po narodzinach dziecka. Matka, zmęczona porodem, przechodzi przez okres poporodowy, przynosi do domu dziecko, z którym uczy się rozpoznawać jego potrzeby. Dziecko budzi się w nocy, bo jest głodne, potrzebuje zmiany pieluszki, przytulenia, jest albo za ciepłe, albo za zimne, i komunikuje to wszystko płaczem. Macierzyństwo jest zarówno piękne, jak i wymagające. Mam pięcioletniego syna i sama przeżyłam okres nieproszonych rad.


Dla dzisiejszych matek trudno jest poradzić sobie z radami, które często zaczynają się już w szpitalu odnośnie do karmienia piersią. Częste porady od profesjonalistów medycznych mogą wywierać pewną presję, a konieczne jest znalezienie ścieżki, która odpowiada zarówno matce, jak i dziecku. Osobiście wybrałam to, co było dla mnie i mojego syna bliższe i bardziej naturalne - karmienie piersią na żądanie. Dzięki temu wyborowi mogłam karmić go aż do naturalnego odstawienia. Jeśli matka postanowi przerwać karmienie piersią wcześniej lub w ogóle nie karmić piersią, to jej decyzja i w porządku. Najważniejsze jest słuchanie swojego instynktu macierzyńskiego i potrzeb zarówno matki, jak i dziecka. Karmienie piersią nie powinno zagrażać dobrej kondycji psychicznej matki i dziecka.


Kolejnym obszarem jest sen dziecka. Niektórzy doradzają, aby pozwolić dziecku płakać, aby nauczyć się spać samodzielnie, podczas gdy bardziej nowoczesne poglądy sugerują, że dziecko potrzebuje obecności matki podczas snu. Biorąc pod uwagę karmienie piersią, było dla mnie i mojego syna wygodniej przejść do spania razem, gdy miał sześć miesięcy. Jeśli matka decyduje się inaczej, a dziecko jest z tym w porządku, to w porządku. Jednak na podstawie obecnej wiedzy na temat emocjonalnych potrzeb dzieci nie mogę zgodzić się z opinią, że pozwolenie dziecku płakać, aby "nauczyć się spać samodzielnie", jest w porządku. Dzieci w domach dziecka nie płaczą, i jako matka, jest to dla mnie bardzo smutne. Ale ważne jest, aby matka słuchała swoich potrzeb i nie robiła czegoś tylko dlatego, że musi, aby nie być postrzeganą jako "gorsza matka".

Każda matka, która kocha swoje dziecko, jest dobrą matką, o ile troszczy się jak najlepiej potrafi, dostarczając miłość, uwagę i zainteresowanie.


Innym obszarem jest szkolenie nocne. Niektóre matki zaczynają szkolenie nocne bardzo wcześnie, ale jeśli dziecko nie dojrzało do etapu rozpoznawania swoich potrzeb wydalania, może to być mało skuteczne. Nie uważam, że istnieje jedyny poprawny model. Każde dziecko jest unikalne, ma swoje własne uczucia, a kluczem jest słuchanie zarówno jego, jak i twoich potrzeb.


Dla mnie trzymanie się stereotypów dotyczących wychowywania dziecka było bardzo trudne i nieprzyjemne, zwłaszcza gdy mój syn był młodszy, ponieważ postanowiłam wychować go w taki sposób, który uważałam za najlepszy dla niego, oparty na szacunku dla jego naturalnych potrzeb.


Niektóre stereotypy mogą jednak być bolesne, sprawiając, że czujesz się jak nie dobra matka, jeśli ich nie podążasz. Wiele matek doświadcza intensywnego stresu, gdy mówi się im, jak wychowywać dzieci i robić wszystko inaczej niż poprzednie pokolenie.


Jestem matką, która opierała się stereotypom, ponieważ nawet jako psycholog starałam się postrzegać i zaspokajać potrzeby mojego syna od momentu jego narodzin. Nie mówię, że było łatwo, ale dziś, gdy mój syn ma pięć i pół roku, wiem, że nie zrobiłabym niczego inaczej. Dzięki słuchaniu naszych potrzeb jest pewnym i zadowolonym dzieckiem.


Ten artykuł nie ma na celu udowodnienia, że wszystkie stereotypy są złe. Po prostu podkreśla, że zamiast ślepo podążać za radami dotyczącymi wychowywania dziecka, ważniejsze jest pytanie:

 

"Dlaczego? Co nauczę moje dziecko tym sposobem? Czy to naprawdę w najlepszym interesie mojego dziecka i mnie? Czy to to, czego naprawdę potrzebują moje dziecko i ja?" Jeśli odpowiedź na wszystkie te pytania brzmi tak, to śmiało rób rzeczy w sposób, który uważasz za słuszny dla ciebie i twojego dziecka. Jeśli jednak czujesz potrzebę postępowania inaczej niż twoi krewni czy przyjaciele i nie utożsamiasz się z ich radami, nie rób tego. Nie zmuszaj się do czegoś, co wewnętrznie uważasz za niewłaściwe dla ciebie i twojego dziecka. Znasz swoje dziecko najlepiej i wiesz, czego potrzebuje. Nauczyłaś się rozpoznawać jego potrzeby lepiej niż ktokolwiek inny.


 

Zaufaj sobie i pozwól sobie wychowywać swoje maleństwo w taki sposób, który uważasz za najlepszy dla niego. Nagrodą będzie szczęśliwe, pewne siebie i zadowolone dziecko, które dzięki twojej trosce o jego potrzeby w młodych latach nauczy się ważności swoich potrzeb, będzie wiedzieć, co chce osiągnąć w życiu i kim jest. I czy to nie to, czego chcemy?

Komentarze

  • Dołącz do dyskusji.
    Wpisz swój komentarz.

  • Avatar

Podobne artykuły



Kobiety i alkohol: Od konsumpcji towarzyskiej do uzależnienia

Kobiety i alkohol: Od konsumpcji towarzyskiej do uzależnienia

Autor: Poradnia psychologiczna | Uzależnienie od alkoholu u kobiet | Jak pomóc alkoholiczce | Wsparcie dla kobiet uzależnionych od alkoholu Nadal możemy uznać alkohol za narkotyk numer jeden. Moim zdaniem, wciąż bardzo mało mówi się o uzależnieniu od alkoholu. Wpływ alkoholu na zdrowie człowieka jest nieporównywalnie gorszy niż innych uzależnień. Alkoholizm można umieścić na trzecim miejscu wśród przyczyn śmierci, zaraz po chorobach sercowo-naczyniowych i onkologiczny...

Kontynuuj czytanie

Zaburzenia psychiczne u dzieci: 5 ostrzeżeń, których nie powinniśmy ignorować

Zaburzenia psychiczne u dzieci: 5 ostrzeżeń, których nie powinniśmy ignorować

Wiesz, jak zaburzenia psychiczne mogą się ujawniać u dzieci? To szeroki spektrum warunków, które mogą znacząco wpływać nie tylko na zachowanie i stan emocjonalny dziecka, ale także na jego ogólny rozwój. Rozpoznawanie tych zaburzeń we wczesnym stadium i adekwatne reagowanie są kluczowe dla zapewnienia jak najlepszej opieki i wsparcia.Badania pokazują, że nawet do 50% zaburzeń psychicznych można zdiagnozować we wczesnym dzieciństwie.Rodzice powinni być uważni na sygnały ala...

Kontynuuj czytanie

Nie bój się psychologów dziecięcych! Pomogą twojemu dziecku i także tobie

Nie bój się psychologów dziecięcych! Pomogą twojemu dziecku i także tobie

Dzieci mogą spotkać się z różnymi problemami, czy to trudnościami w szkole, zmianami zachowania, depresją, lękiem, strachem, czy po prostu niepewnością w nowych sytuacjach. Wiele rodziców wahają się zwrócić o pomoc do psychologa dziecięcego. Strach przed nieznanym, stygmatyzacja i mity dotyczące opieki psychologicznej powstrzymują rodziców przed pomaganiem ich dziecku i sobie.Czym zajmuje się psycholog dziecięcy?Psycholog dziecięcy skupia się na dbaniu o zdrowie psychiczne...

Kontynuuj czytanie

Psycholodzy na portalu Mojra.pl

Tagi


Już dziś zacznij zmieniać swoje życie na lepsze!    Zamówienie